ΤΟ ΘΕΑΤΡΟ Ηλίας Φούκης

ΤΟ  ΘΕΑΤΡΟ
 


Αυτός που θα παίξει το ρόλο
του κουβαλημένου στις πλάτες σαν νεκρός... 
από αύριο
καθώς θα έχει πραγματοποιήσει
ένα ταξίδι τρέλας και σωφροσύνης στην Κόλαση
θα δοκιμάσει αν μπορεί να επιστρέψει ζωντανός. 


Αυτός που θα παίξει το ρόλο
του φτερωτού καβαλάρη... 
από αύριο μαθαίνοντας να πεταλώνει τα άλογα
θα ακούσει τις Αναμνήσεις των καταπατημένων
από τα ιπποτικά φτερουγίσματα
μιας νεκρής Αυτοκρατορίας
και βλαστισμένος  πρέπει να αισθάνεται για επτά γενιές...
από την Ανθρωπότης που πάει για να καταπατηθεί. 


Αυτός που θα παίξει
το ρόλο του Βασιλιά
που βλέπει από το μπαλκόνι
την Πόλη σαν βγαίνει στην Αγορά των Δούλων... 
από αύριο... η Πόλη θα ανέβει στα μπαλκόνια
και αυτός θα βγει στην αγορά για πούλημα... 


Αυτή θα είναι μια συντηρητική
αλλαγή ανθρώπινων θέσεων...
και εκεί από την αιώνια υποταγή των πουλημένων
ίσως απαντάει στην αγωνία όλων των ανθρώπων
με το ξερό και βαρύ ρητό:
«Αν θα είστε πουλημένοι
καλύτερα μην έρχεστε στον Κόσμο...» 


Αυτός που θα παίξει
το ρόλο τού αρχιτέκτονα των Μουσείων... 
από αύριο θα μετατραπεί σε σχεδιασμένο Μουσείο
και θα έχει την ευκαιρία να εξηγήσει
πόσο αχάριστη και παράλογη
      είναι αυτή η Ανθρώπινη Φυλή...
όταν θα το διαπιστώσει ότι
παρόλο που οι μαρτυρίες για το μακελειό των αιώνων
είναι ζωντανές...
οι επισκέπτες βγήκαν από το Μουσείο
αδιάφοροι και καθόλου συγκινημένοι. 


Τώρα πλέον  όλες οι σκέψεις και τα Φαντάσματα
τσαλακωμένες  και διεφθαρμένες όπως μη χειρότερα
έχουν καθίσει  σαν τους πολίτες της 'Αθήνας
      στις  πέτρινες σκάλες
και κανείς δε θα προσπαθήσει να εξηγήσει
εάν αυτό το αίσχος που λέγεται
Αιμορραγία του Εγκεφάλου
είναι απαιτούμενος ρόλος...
ή φυσιολογική εξέλιξη...!

 Από την ποιητική συλλογή 
 Η ΔΙΑΘΗΚΗ ΕΝΟΣ ΚΑΤΩΤΕΡΟΥ ΘΕΟΥ